Bundan
sonra ne olacak?
Abhazya
ve Güney Osetya’nın bağımsızlık kararını Rusya’dan başka birkaç devlet daha
tanırsa, yıllardır ambargoyla boğuşan bu bölgeler dış dünyayla rahatça ekonomik
ilişkiler kurabilecekler.
LARİSA KAFTAN – ANDREY HRUSTALEV
1– Neden Moskova, Abhazya
ve Güney Osetya’yı tanımayı seçti?
Her iki bölge de,
aslında, 1990’ların başından itibaren, fiilen bağımsız durumdaydılar. (Güney
Osetya 1992; Abhazya ise 1993’ten bu yana). Her iki bölgede de referandum
yapıldı ve bu referandumlarda halk, Gürcistan’dan ayrılmak istediğini ortaya
koydu.
Artık, Rusya’nın
tanıdığı bu iki ülkenin yönetimleri Rusya’dan kendilerini savunmasını
isterlerse, Rusya da bu isteğe dayanarak, bölgede askeri üsler kurabilecek ve
böylelikle, sadece kendi vatandaşlarını koruma imkânına değil, aynı zamanda,
güney sınırlarını da sağlamlaştırma şansına sahip olacak.
Hiç şüphe yok ki, şayet
Rusya bu savaşta ve sonrasında daha az kararlı davransaydı, şimdiye kadar
çoktan kendi sınırlarında NATO üsleriyle burun buruna gelmişti.
2- Tanıma kararı,
Abhazya ve Güney Osetya’ya somut olarak ne getirecek?
Birincisi, her iki
devlet, Rusya’dan, kanuni olarak savunma yardımı alabilecekler.
İkincisi, bu iki bölge,
uzun yıllar boyunca kendisine uygulanan ekonomik ambargoların sıkıntısını
yaşadı. Şimdi, eğer bağımsızlık kararını Rusya’dan başka birkaç devlet daha
tanırsa, bu bölgeler, dış dünya ile rahatça ekonomik ilişkiler kurabilecekler.
Diğer taraftan, bu devletlerin BDT üyesi olmalarını beklemek, acelecilik
olacaktır. Fakat belki Rus-Belarus birliğine dahil olabilirler.
3- Rusya’nın tanıma
kararının Ukrayna açısından nasıl bir sonucu olur?
Rusya ile Gürcistan
arasında savaş devam ederken pek çok Ukraynalının kafasını kurcalayan soru,
Rusya’nın Gürcistan’dan sonra Ukrayna’ya da saldırıp saldırmayacağıydı. Fransa
Dışişleri Bakanı Bernard Kouchner’in Rusya’nın Gürcistan’dan
sonra Ukrayna ve Moldova’ya yöneleceği yolundaki sözleri de buna tuz biber
ekti.
Fakat, gerek Rus,
gerekse Ukraynalı uzmanların büyük çoğunluğu, bu değerlendirmenin gerçekçi
olmadığı görüşünde.
Bazılarına göre,
Rusya’nın içeride pek çok sorunla boğuşması bile başlı başına, Ukrayna’ya
saldırmayacağını ispatlamak için yeterli. İkinci olarak, Ukrayna ordusu
Kırım’daki Rus nüfusa, Gürcülerin Osetlere yaptığını yapmıyor. Üçüncüsü, Rusya
zaten Gürcistan’da olan bitenle uğraşırken bir de Ukrayna ile uğraşmak istemez.
Öte yandan, bu savaş,
Ukrayna’daki bir sorunu daha ortaya çıkardı. Ukrayna kamuoyu, savaş boyunca,
Gürcü taraftarları ve Rusya taraftarları olarak bölündü.
Ukrayna
milliyetçiliğinin kalesi olan Lvov kentinde belediye binasına Gürcü bayrağı
çekilirken, doğudaki Donetsk şehrinde, Güney Osetya’ya yardım toplandı. Ukrayna
iç politikasının zaten yeni krizlere gebe olduğunu düşünürsek, yakın çevremizde
devam eden olayların bizim için ek bir istikrarsızlık kaynağı olacağını
söyleyebiliriz.
(Rusçadan Çeviren: Deniz
Berktay, Komsomolskaya Pravda v Ukraine, Ukrayna, 29 Ağustos 2008)
